Uitzondering: Schuld wegens verduistering verknocht geacht!

Schulden zijn lastige zaken, ook in juridisch opzicht. Ben je in gemeenschap van goederen gehuwd, dan omvat de gemeenschap zowel de goederen als de schulden. Anders gezegd: deze schulden vallen in de gemeenschap. Als deze gemeenschap verdeeld moet worden ingeval van echtscheiding, dan dient een schuld dus ook verdeeld te worden, in die zin dat de andere echtgenoot de helft daarvan voor zijn of haar rekening dient te nemen.

 

Vaak wordt in de rechtspraak de vraag opgeworpen of een schuld van een van de echtgenoten vanwege het strikt persoonlijke karakter daarvan buiten de gemeenschap van goederen zou moeten blijven, zodat de andere echtgenoot die schuld niet voor de helft hoeft te dragen. Meestal wordt dit afgewezen en de Hoge Raad heeft zelf nog nooit een schuld verknocht geacht! De Rechtbank Amsterdam bepaalde op 12 april 2017 echter anders.

Partijen waren in 2009 in gemeenschap van goederen met elkaar gehuwd. Eind 2011 gingen zij feitelijk uiteen, doordat de man de echtelijke woning verliet en elders zijn intrek nam. In 2017 werd de man strafrechtelijk veroordeeld om, wegens verduistering, een bedrag van € 335.000 aan zijn voormalig werkgever te betalen.

In het kader van hun voorgenomen echtscheiding twistten partijen over de vraag of de schuld van de man aan zijn voormalig werkgever tot de ontbonden huwelijksgoederengemeenschap behoorde. De man meende van wel, de vrouw uiteraard niet. Zij stelde dat deze schuld aan de man is verknocht in de zin van artikel 1:94 lid 3 BW, nu deze is ontstaan door strafrechtelijke handelen van de man en zij daarvan op geen enkele wijze heeft geprofiteerd. De vrouw achtte het in strijd met de redelijkheid en billijkheid dat zij mede verantwoordelijk zou zijn voor die schuld.

De rechtbank overwoog als volgt. Vast stond dat de man rond kerst 2011 de echtelijke woning verliet. Sindsdien voerden partijen geen gezamenlijke huishouding meer. De man  verklaarde dat hij de gelden van zijn voormalig werkgever in 2014 en 2015 had verduisterd en dat hij daarvan rekeningen had betaald, onder meer voor de echtelijke woning en zijn woning in Kroatië, waar hij op dat moment verbleef. De rechtbank kon evenwel niet vaststellen of de man in die periode de lasten van de echtelijke woning, die in dat geval mede ten behoeve van de vrouw waren betaald, voldeed van de door hem verduisterde gelden, dan wel van zijn reguliere inkomen dat hij destijds nog ontving uit hoofde van zijn dienstverband. Derhalve is naar het oordeel van de rechtbank niet vast komen te staan dat de vrouw heeft geprofiteerd van de door de man  verduisterde gelden. Daarentegen staat wel vast dat de man is veroordeeld tot terugbetaling van deze gelden wegens zijn onrechtmatig handelen. Op grond van deze feiten en omstandigheden oordeelde de rechtbank dat bedoelde schuld aan de man is verknocht, welke verknochtheid zich er tegen verzet dat de schuld in de gemeenschap valt. Dit brengt mee dat de vrouw niet draagplichtig is voor deze schuld, ook niet ten opzichte van derden, nu de schuld niet tot de gemeenschap behoort.

(Rechtbank Amsterdam 12 april 2017, ECLI:NL:RBAMS:2017:2418)

 

Uit: vFAS jurisprudentieflits mei 2017

 

Als er geen sprake is van verknochtheid kan er sprake zij van privéschulden. Begrippen als draagplicht, verhaalsrecht en aansprakelijkheid bij schulden kunnen moeilijke vragen opleveren. Is afstand doen van de gemeenschap soms wenselijk, of beter van niet? Wij adviseren en helpen u graag verder bij kwesties waarbij schulden een rol spelen.